Kliknij tutaj --> 🪼 domowe sposoby na zanikowe zapalenie pochwy

W szczególności polecane są na zapalenie spojówek okłady z herbaty. Metodę tę stosuje się od dziesięcioleci. Dawniej wykorzystywano do tego celu watę, dziś waciki nasączone herbatą. Pamiętajmy, że okład powinien być ciepły, ale nie gorący, ze wszystkich zaś herbat najlepiej do tego celu nadaje się czarna. Okłady przynoszą Objawy atrofii pochwy to m.in. suchość warg sromowych, atroficzne zapalenie sromu, pieczenie, swędzenie, nawracające stany zapalne pochwy, ból podczas stosunku. Zmiany te wynikają z zaburzeń i zmian hormonalnych, a konkretnie pojawiają się w wyniku mniejszego stężenia estrogenów i innych hormonów steroidowych. Nieleczona atrofia Leczenie żółtego śluzu z pochwy w zanikowym zapaleniu pochwy. Leczenie żółtego śluzu z pochwy w przebiegu zanikowego zapalenia pochwy polega przede wszystkim na suplementacji estrogenów – w postaci doustnej, czyli tabletek lub do stosowania miejscowego, czyli kremy lub maści. Domowe sposoby na żółtą wydzielinę z pochwy Namocz czysty tampon olejem kokosowym i włóż go do pochwy. Pozostaw na kilka godzin, a następnie usuń. Uwaga: nie używaj tego środka, jeśli nie masz pewności, że masz grzybicze zapalenie pochwy. Unikaj go także, jeśli jesteś w ciąży lub jesteś uczulona na olej kokosowy. Odkryj: Olej kokosowy – 10 korzyści dla urody. 2. Domowe sposoby na przeziębienie w ciąży. Ważnym elementem leczenia przeziębienia jest odpoczynek, sen, dobrze zbilansowana dieta oraz picie 2-3 litrów ciepłych płynów na dobę. Ponadto, wśród domowych sposobów na lekkie przeziębienie wymienić można: herbata z miodem i imbirem; sok z owoców czarnej porzeczki; sok z owoców malin Quel Bon Site De Rencontre Gratuit. 81% 79% 82% 81% 82% 78% 80% 80% 81% 80% 81% 80% 80% 80% 82% 81%Utrzymanie odpowiedniej czystości pochwy wspomagają dodatkowo dwa czynniki mechaniczne:zamknięty srom u kobiet, które nie przechodziły porodu,prawidłowa higiena osobista. Zapalenie pochwy – objawyProces zapalny pochwy może objawiać się:upławami, świądem, pieczeniem, obrzękiem,niekiedy bólem. Upławy mogą być być bardzo różne:śluzowe, ropne, o zabarwieniu różowym, o zabarwieniu żółtym, o zabarwieniu brunatnym, palenie lub pieczenie są zwykle następstwem przejścia zapalenia pochwy na jej przedsionek, srom lub skórę krocza. Ból i obrzęk towarzyszą zwykle ostrej fazie choroby. Mogą być bardzo dokuczliwe, uniemożliwiając współżycie płciowe. Mogą pojawić się również objawy ze strony narządów sąsiednich, głównie pęcherza moczowego, wywołując stan zapalny dróg są najbardziej widocznym i charakterystycznym objawem zapalenia pochwy. Należy jednak pamiętać, że dolegliwość ta może być objawem również innych chorób w obrębie odcinków narządu rodnego. Upławy towarzyszą także chorobom:jajowodów,trzonu macicy,szyjki macicy,Upławy mogą być również objawem ogólnego osłabienia pochwy – przyczynyPrzyczynami zapalenia pochwy mogą być:W wieku dziewczęcym:przeniesienie na narządy płciowe bakterii żyjących w okolicy odbytu,wprowadzenie ciał obcych do pochwy, np. ołówki, guziki,grzybica i rzęsistkowica,może być to objaw towarzyszący innym chorobom, np. anginie, zapaleniu kobiet w okresie pełnej dojrzałości płciowej:stosunki płciowe,nieprzestrzeganie higieny osobistej,rzęsistek, grzybica, rzeżączka,przeniesienie zakażenia na narządy płciowe zewnętrzne z innych ognisk chorobowych,może być to objaw towarzyszący innym chorobom z obniżoną odpornością organizmu, np. anginie,poporodowe uszkodzenia pochwy i kobiet w okresie pokwitania i starości:zmiany zanikowe błony śluzowej pochwy,niedobory hormonalne,zaniedbania w higienie osobistej, wieloródek, czyli u kobiet, które przechodziły poród więcej niż jeden raz, następstwem poporodowego rozciągnięcia mięśni pochwy i krocza jest tzw. ziejący srom, który stanowi czynnik mogący wywołać stany zapalne pochwy. Zapalenie pochwy – profilaktykaNajwiększe znaczenie ma przestrzeganie zasad higieny osobistej, w szczególności zewnętrznych narządów płciowych. Rodzice małych dziewczynek powinni uświadomić dziecku potrzebę codziennych kąpieli, noszenia czystej bielizny i zwracania się do rodziców z prośbą o pomoc w razie pojawienia się świądu i wydzieliny z pochwy. Należy również obserwować, czy dziecko nie drapie krocza w ciągu dnia lub w trakcie snu, co sugeruje pojawienie się podejrzanych zmian chorobowych narządu płciowego. Należy pamiętać, że do mycia sromu nie należy używać mydła, które działa drażniąco, a jedynie ciepłej wody. Wskazane jest przemywanie sromu 3% roztworem kwasu borowego. W okresie miesiączki należy przemywać okolice intymne czystą wodą przynajmniej dwa razy dziennie. Podczas krwawienia miesiączkowego przerywa się leczenie tabletkami dopochwowymi, nie wolno także przeprowadzać zabiegów związanych z irygacją pochwy (płukaniem pochwy).U kobiet utrzymujących stosunki płciowe duże znaczenie ma przestrzeganie zasad higieny współżycia płciowego. Jednakże to często nie wystarcza do przywrócenia prawidłowego stanu biologicznego w pochwie. Konieczne jest miejscowe lub ogólne podawanie preparatów, które odbywa się pod ścisłą kontrolą zapalenia pochwyPrzed podjęciem leczenia należy dokładnie określić przyczynę procesu chorobowego w celu ustalenia najskuteczniejszych sposobów leczenia zapalenia pochwy i późniejszego zapobiegania nawrotom choroby. O całym procesie decyduje zależne jest od tego, co wywołało wywołało zapalenie pochwy, dlatego przed ustaleniem przez lekarza sposobu leczenia ważne jest pobranie wymazu z pochwy. Bakteryjne zapalenie pochwy oraz drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu są często spotykane przez ginekologów położników. Leczenie obu dolegliwości jest trudne ze względu na podobne objawy i tendencję do nawracania. W zależności od wyniku badania podaje się antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze, niekiedy zarówno doustnie, jak i dopochwowo. W niektórych przypadkach leczeniu poddany powinien zostać również partner. Dodatkowo zaleca się stosowanie leków zawierających bakterie kwasu mlekowego. Podstawą leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy jest metronidazol podawany doustnie lub miejscowo. Stosowanie tej substancji wiąże się jednak z możliwością wystąpienia żołądkowo-jelitowych działań niepożądanych. Jeżeli wystąpią u nas takie objawy, lekarz może zdecydować o podaniu innej substancji – tynidazolu. Możliwe jest również stosowanie klindamycyny, jest ona jednak mniej skuteczna niż metronidazol. Na rynku dostępne są różne preparaty do stosowania doustnego i miejscowe, które sprawdzą się w leczeniu niepowikłanych zakażeń drożdżakami. Można je zastosować, jeżeli:zakażenia nie występują często, objawy są łagodne lub umiarkowane, prawdopodobną przyczyną infekcji jest C. albicans,pacjentka nie jest w ciąży. Niepowikłane zakażenie drożdżakami można leczyć doustnie lub miejscowo, np. przy pomocy ketokonazolu i iż natychmiastowa diagnostyka i podjęcie leczenie są niezwykle istotne w przypadku chorób narządów płciowych. Szybkie zdiagnozowanie zapalenia pochwy prowadzi do ustąpienia nieprzyjemnych objawów. Zwlekanie z wizytą u lekarza lub w aptece może prowadzić do zaostrzenia objawów i przeniesienia zakażenia na narządy na pytania naszych czytelnikówZapalenie pochwy – przyczyny, objawy i rodzaje zapaleniaZapalenie pochwy to nieprzyjemna dolegliwość, która – nieleczona – może doprowadzić do wielu poważnych powikłań. Poznaj przyczyny, objawy i sposoby leczenia intymne mogą przytrafić się dosłownie każdej kobiecie, ale czy wiedziałaś o tym, że zapalenie pochwy stanowi jedną z absolutnie najczęstszych chorób kobiecych? Co więcej, zdecydowana większość pacjentek – bo aż 90% – cierpi na skutek zakażenia wywołanego drobnoustrojami bądź też wirusami. Absolutnie nie należy bagatelizować opisywanej dolegliwości, bowiem nieleczone zapalenie pochwy może z czasem przenieść się również na inne narządy wewnętrzne i tym samym prowadzić do zachorowania na wiele zdecydowanie poważniejszych chorób intymnych, a w konsekwencji spowodować nawet zapalenia pochwySwego rodzaju barierą chroniącą nasz organizm przed rozwojem drobnoustrojów chorobotwórczych jest oczywiście flora bakteryjna pochwy. Wszystko dzięki bakteriom kwasu mlekowego, które utrzymują kwaśny odczyn. Niestety, zdarza się, iż wspomniana flora bakteryjna zostaje zaburzona, do czego przyczynić mogą się zabiegi ginekologiczne, zaniedbanie higieny intymnej, miesiączka, poronienie, spora ilość stosunków seksualnych na przestrzeni krótkiego okresu czasu czy też niektóre metody antykoncepcyjne (np. wkładka domaciczna).Wśród objawów zapalenia pochwy wymienić należy nieprzyjemny świąd i pieczenie, zaczerwienienie okolic intymnych, ból towarzyszący oddawaniu moczu czy też stosunkom seksualnym, jak również zapalenia pochwyWśród przyczyn opisywanej dolegliwości wymienić należy zakażenia bakteryjne (w wyniku czego dochodzi do bakteryjnego zakażenia pochwy), grzybiczne (skutkujące grzybicznym zapaleniem pochwy), rzęsistkowe (wywołujące rzęsistkowe zapalenie pochwy), chlamydia (prowadząca do chlamydiozy) bądź też zanikowe zapalenie pochwy (może doprowadzić do zaniku nabłonka ścian pochwy).LeczenieJak zostało to już wspomniane, zapalenie pochwy jest dolegliwością, która może powstać na skutek zakażenia drobnoustrojami bądź też wirusami. Jak więc łatwo się domyślić, leczenie dolegliwości uzależnione jest od bezpośredniej przyczyny choroby. Niemniej jednak przed rozpoczęciem kuracji konieczne jest pobranie wymazu z pochwy. W jakim celu? Wynik wymazu pomoże w dobraniu odpowiednich leków takich jak antybiotyki bądź też preeparaty przeciwgrzybiczne. Ponadto zaleca się stosowanie środków zawierających bakterie kwasu mlekowego takich jak np. Lactovaginal ( zapalenie pochwy – Atrophic vaginitisZanikowe zapalenie pochwy jest zapalenie pochwy w wyniku rozrzedzenia tkanki ze względu na nie wystarczająco dużo estrogenu . Objawy mogą obejmować ból z seksem , pochwy, świąd lub suchość, i parcia na mocz lub pieczenie przy oddawaniu moczu . Na ogół nie rozwiąże bez ciągłego leczenia. Powikłania mogą zawierać zakażeń dróg moczowych .Brak estrogenu zazwyczaj występuje po menopauzie . Inne przyczyny mogą obejmować podczas karmienia piersią lub w wyniku konkretnych leków. Czynniki ryzyka to palenie . Rozpoznanie opiera się zazwyczaj na jest zazwyczaj ze śmietaną estrogenów stosowanych do pochwy. Inne środki, które mogą pomóc to smary pochwy . Zaleca się, mydła i innych drażniących unika. Około połowa kobiet po menopauzie są naruszone. Wielu jednak nie są leczone. Kobiety często zgłaszają zmniejszoną przyjemność w seksie, jak i życie w i symptomyPo menopauzie nabłonka pochwy zmiany i staje się kilka warstw o grubości. Wiele z tych objawów, które towarzyszą menopauzie występują w zanikowego zapalenia pochwy. Objawy wydzielinacuchnące rozładowania z powodu infekcjibolesny stosunek płciowykrwawienia po stosunkubolesne oddawanie moczukrwi w moczuzwiększonej częstotliwości oddawania moczuniemożność utrzymaniaZwiększona podatność na infekcjesmarowania pochwy zmniejszyłainfekcje dróg moczowychbolesne oddawanie moczutrudność siedzitrudność wycieranieDiagnozaPonieważ kobiety może mieć oznaki i objawy, które mogą być przypisane do innych przyczyn, diagnoza opiera się na objawach, że nie może być lepiej stanowiło inną diagnozę. Testy laboratoryjne zazwyczaj nie dostarczają informacji, które pomogą w diagnozowaniu. Egzamin wizualny jest przydatna. Obserwacje z następujących może wskazywać na niższy poziom estrogenów: Trochę włosy łonowe, utrata tkanki tłuszczowej wargowej, przerzedzenie i resorpcję z warg sromowych mniejszych , a zwężenie pochwy. Egzamin wewnętrzny ujawni obecności niskiego napięcia mięśni pochwy, nabłonek pochwy się gładka, błyszcząca, blado utratą fałd. Szyjnych fornices może zniknęły i szyjki macicy może pojawić się równo z górnej części pochwy . Zapalenie jest widoczny, gdy wyściółki pochwy krwawienia łatwo i wydaje spęcznionym. Pochwy pH mierzy się przy 4,5 i GSM będzie mało prawdopodobne być rozwiązany bez leczenia. Kobiety mogą mieć wiele lub kilka objawów więc leczenie jest warunkiem, który najlepiej pasuje każdej kobiety. Jeśli inne problemy zdrowotne są również obecne, mogą być brane pod uwagę podczas ustalania najlepszego sposobu leczenia. Dla tych, którzy mają objawy podobne do czynności seksualnych, środek smarujący może być wystarczająca. Jeśli istnieją zarówno objawy moczowego i narządów płciowych, lokalne, niskie dawki estrogenów terapia może być skuteczna. Te kobiety, które przeżyli hormonowrażliwego raka, konieczne może być traktowane ostrożnie. Niektóre kobiety mogą mieć objawy, które są powszechne i mogą być narażeni na ryzyko wystąpienia osteoporozy. Estrogen i środki pomocnicze mogą być leczenie estrogenami jest skuteczna, gdy objawy są nasilone i łagodzi zaburzenia pH przywrócenia mikrobiomu objawów należą te związane z układem moczowym, systematyczne leczenie może być używany. Zalecenia dotyczące stosowania najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres pomagają zapobiegać niekorzystnym skutkom trzonu zabiegi zostały opracowane niedawno. Obejmują one selektywne modulatory receptora estrogenowego , dopochwowego dehydroepiandrosteron i laser . Inne zabiegi są dostępne bez recepty, takich jak pochwy smarów i nawilżające. Dopochwowe rozszerzające mogą być pomocne. Od GSM może również powodować problemy moczowych związane z dysfunkcją miednicy podłogi, kobieta może korzystać z miednicy ćwiczenia wzmacniające. Kobiety i ich partnerzy donoszą, że leczenie estrogenem spowodowało mniej bolesne seksu, więcej satysfakcji z seksu i poprawy ich życia 50% kobiet po menopauzie mają przynajmniej pewien stopień atrofii pochwy. Jest to prawdopodobnie zbyt rzadko rozpoznawana i sromu i pochwy, i zanikowe zapalenie pochwy były korzystne warunki dla tego stanu i klastra objawów aż do niedawna. Terminy te są obecnie uważane za niedokładne opisując zmiany całego układu moczowo-płciowego, występującego po menopauzie. Termin zanikowe zapalenie pochwy sugeruje, że pochwa jest stan zapalny lub zakażenie. Choć może to być prawdą, zapalenie i zakażenie nie są głównymi składnikami zmian po menopauzie do pochwy. Dawne terminy nie opisują negatywne skutki na dolnych dróg moczowych, które mogą być najbardziej niepokojące objawy menopauzy u kobiet. Moczowo-płciowego syndrom menopauzy (GSM) była zdeterminowana, aby być bardziej dokładne niż sromu i pochwy atrofia przez dwóch profesjonalnych społeczeństw. Termin zanikowe zapalenie pochwy nie odzwierciedla zmian związanych z warg sromowych , łechtaczki , wiatrołap, cewki moczowej i pęcherza moczowego .BadaniaFDA zatwierdziła wykorzystanie laserów w leczeniu wielu schorzeń. Leczenie GSM nie jest wymieniona w wykazie chorób przez Food and Drug Administration Stanów Zjednoczonych, ale zabiegi laserowe miały powodzenie. Nadal potrzebne są większe badania. Obróbka laserowa działa poprzez nawierzchni pochwy nabłonka i aktywację czynników wzrostu, które zwiększa przepływ krwi, osadzanie kola i grubości wyściółki pochwy. Kobiet leczonych laseroterapia zgłoszonych zmniejszyła objawy suchości, pieczenie, swędzenie, ból podczas stosunku płciowego, a także bolesne oddawanie moczu. Kilka efektów niepożądanych zewnętrzneZanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) – przyczyny, objawy i leczenieEstrogeny a atrofia pochwyAtrofia pochwy związana jest z obniżeniem poziomu estrogenów w organizmie w okresie menopauzalnym. Estrogeny to hormony odpowiedzialne za prawidłowe ukrwienie nabłonka pochwy i za zapewnienie jej odpowiedniego nawilżenia. Dzięki nim wagina jest bardziej elastyczna. Stąd też cierpiące z powodu atrofii panie odczuwają suchość, swędzenie i pieczenie miejsc zanikowego zapalenia pochwyPacjentki, u których rozpoznaje się zanikowe zapalenie pochwy, skarżą się zwykle na szereg nieprzyjemnych dolegliwości. Najczęstsze to: uczucie suchości pochwy (występuje u 30% pacjentek), pieczenie lub swędzenie okolic intymnych, nieprawidłowe upławy, ból w trakcie współżycia, obniżenie elastyczności i ścian napięcia pochwy, krwawienie lub plamienie po stosunku, podrażnienie pochwy oraz sromu. Niektórzy specjaliści twierdzą, że objawów atrofii doświadcza aż połowa wszystkich kobiet po menopauzie! Niestety, wiele z nich nie podejmuje leczenia, przez co trudno jest uzyskać dokładne atrofii pochwyAtrofia pochwy najczęściej dotyka kobiet po menopauzie, dlatego nazywa się ją również starczym zapaleniem pochwy. Obejmuje szereg dolegliwości i wbrew swej nazwie nie oznacza nagłego zaniknięcia pochwy. Najczęściej dochodzi do niej wskutek obniżenia poziomu estrogenu. Zmniejsza się wówczas grubość nabłonka wyściełającego pochwę, a w efekcie występują przykre objawy: świąd, pieczenie czy ból podczas stosunku. Zmiany w pochwie zachodzą jednak nie tylko wskutek menopauzy. Czynników, które mogą je wywoływać jest więcej. Należą do nich karmienie piersią, chemioterapia, radioterapia, terapia hormonalna stosowana w leczeniu raka piersi czy usunięcie jajników. Na zanik pochwy narażone są więc wszystkie panie, w których organizmie zaszły zmiany znaczne zmiany hormonalne – doszło do obniżenia poziomu zanikowego zapalenia pochwyNajczęściej stosowaną metodą leczenia zanikowego zapalenia pochwy jest estrogenoterpia, a więc uzupełnienie brakujących w organizmie hormonów. Estrogeny stosuje się ogólnoustrojowo bądź miejscowo. W tym drugim przypadku lekarz zaleca pacjentce stosowanie pierścieni dopochwowych, maści, kremów i globulek dopochwowych. Ich zadaniem jest zmniejszenie odczuwania nieprzyjemnych dolegliwości i umożliwienie pacjentce normalnego funkcjonowania. Terapia ogólnoustrojowa polega natomiast na hormonalnej terapii zastępczej (HTZ), a więc na przyjmowaniu odpowiednio dobranych zaleconego przez lekarza sposobu leczenia, warto wspomóc terapię naturalnymi sposobami! Najlepszym jest seks, dzięki któremu pochwa jest lepiej nawilżona i ukrwiona. To oczywiście nie koniec jego zalet – seks doskonale relaksuje, uwalnia stres, poprawia samopoczucie i minimalizuje ryzyko wystąpienia innych objawów atrofii. Chcąc ich uniknąć należy również zrezygnować z palenia papierosów i nosić przewiewną, luźną bieliznę z naturalnych tkanin. Jeśli z powodu nadmiernej suchości pochwy, seks staje bolesny, warto sięgnąć po dostępne bez recepty lubrykanty, które nie tylko wyeliminują dyskomfort, ale także urozmaicą życie erotyczne i spotęgują pochwyDystrofia pochwy polega na stopniowym zmniejszaniu się objętości tkanek okolic intymnych. Schorzenie to dotyka zwykle kobiet po okresie menopauzy i prowadzi do atroficznego zapalenia pochwy. Dystrofia polega na zaburzeniach odżywiania tkanek, które w konsekwencji prowadzą do zmian zwyrodnieniowych. Podobnie jak atrofia, związana jest ze zmniejszona syntezą estrogenów w organizmie. Dystrofia uznawana jest za poważną zmianę histopatologiczną. Wyróżniamy dystrofię hiperplastyczną, atroficzną i mieszaną. Ta pierwsza wiąże się przede wszystkim z pogrubieniem i zrogowaceniem skóry sromu. Niekiedy występuje obrzęk sromu, a pacjentka odczuwa uporczywy świąd. Atroficzna dystrofia nazywana jest również marskością sromu. Charakteryzuje się zanikiem skóry sromu oraz jej pergaminową, pękającą powierzchnią. Dystrofie pochwy, choć nie są stanami przedrakowymi, wymagają leczenia. Mogą bowiem predestynować do wystąpienia raka ryzykaChoć wystąpienie zanikowego zapalenia pochwy oraz jej dystrofii wiąże się przede wszystkim z wiekiem i czynnością jajników, istnieją czynniki, które mogą zwiększać ryzyko choroby. Przede wszystkim narażone są na nią kobiety, które palą papierosy – palenie upośledzenia krążenie krwi, uniemożliwiając dostarczenie do tkanek odpowiedniej ilości tlenu. Co więcej, kobiety palące w mniejszym stopniu reagują na terapię estrogenową. Badania wykazały również, że z powodu atrofii częściej cierpią kobiety, które nigdy nie rodziły zapalenie pochwy to dolegliwość, której nie wolno lekceważyć! W przypadku wystąpienia jej objawów należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem ginekologiem. Dzięki wdrożeniu odpowiedniego leczenia, ryzyko ewentualnych, groźnych powikłań jest znacznie mniejsze, a pacjentka cieszyć się może zdrowiem i dobrym pochwy to wynik zaburzeń funkcji nabłonka pochwyW okresie okołomenopauzalnym oraz po menopauzie suchość pochwy i atrofia nabłonka pochwy, obok zaburzeń statyki narządu rodnego, osteoporozy oraz objawów naczynioruchowych, są jedną z najczęstszych przyczyn pogarszających jakość życia artykuł czytasz w ramach płatnej subskrypcji. Twoja prenumerata jest aktywnaFizjologicznie u kobiet dojrzałych ściana pochwy jest mięśniem mającym około 3 mm grubości i składa się z trzech warstw:błony śluzowej, w skład której wchodzą: nabłonek zbudowany z kilku warstw, wśród których wyróżniamy: komórki podstawne – walcowate, komórki przypodstawne – wieloboczne, komórki wieloboczne – płaskie; błona właściwa zbudowana z włókien sprężystych, która nie zawiera gruczołów;błony mięśniowej zbudowanej z mięśni gładkich przetkanych włóknami sprężystymi; wyróżniamy dwie warstwy: dolną podłużną oraz górną okrężną. W dolnej warstwie znajdują się spoty naczyniówkowe;błony zewnętrznej zbudowanej z tkanki skład flory bakteryjnej pochwy wchodzą przede wszystkim bakterie z grupy pałeczek kwasu mlekowego (Lactobacillus acidophilus varietes vaginalis). Stanowi on około 96 proc. składu prawidłowej mikroflory pochwy. W ścianie pochwy znajdują się receptory glikolipidowe, które są niezbędne do wychwytywania bakterii. Pałeczki kwasu mlekowego mają zdolność fermentowania glikogenu, produkowanego przez komórki nabłonka pochwy, do kwasu mlekowego. Kwas ten warunkuje odpowiednie środowisko w pochwie, hamując rozwój patogenów. Bakterie te są odpowiedzialne za utrzymanie fizjologicznego pH 3,6-4,5 oraz stałe nawilżenie śluzówki. Do zaburzeń biocenozy pochwy dochodzi głównie na skutek spadku stężenia estrogenów w surowicy krwi. Sprzyja to powstawaniu zakażeń zarówno grzybiczych, jak i bakteryjnych. Zmianom zanikowym w pochwie towarzyszą infekcje dróg moczowych wywołane zmianą biocenozy w estrogenów w prawidłowym funkcjonowaniu nabłonka pochwyStan nabłonka i środowisko pochwy zależy głównie od stężenia hormonów płciowych, przede wszystkim estrogenów. Estrogeny są odpowiedzialne za syntezę kolagenu i elastyny, przepuszczalność nabłonka oraz jego proliferację; stymulują magazynowanie glikogenu. Po okresie menopauzy dziesięciokrotnie spada stężenie estrogenów w surowicy krwi i dlatego dochodzi do ścieńczenia nabłonka pochwy, zmniejszenia jego elastyczności i kliniczne nasilają się w szóstej i siódmej dekadzie życia. W tym okresie nabłonek zbudowany jest z kilku warstw komórek podstawnych. Oprócz wyżej opisanych zmian dochodzi także do zmniejszenia ilości śluzu w pochwie i do zwiększenia pH wydzieliny. Wpływa na to hipoestrogenizm, który zmniejsza perfuzję naczyniową, przez co spada produkcja wydzieliny w pochwie. Zmiany te mogą doprowadzić do starczego zapalenia pochwy (Kolpitis vetullarum).Zanikowe zapalenie pochwy występuje nie tylko w okresie menopauzy Zanikowe zapalenie pochwy jest schorzeniem, które dotyka głównie kobiety po okresie menopauzy, ale może pojawiać się także u młodych kobiet z zaburzeniami hormonalnymi (hipoestrogenizmem). Badanie Huanga i wsp. pokazuje, że częstość oraz nasilenie objawów są większe u pacjentek z rozpoznaną cukrzycą, z małym wskaźnikiem masy ciała. Leiblum i wsp. potwierdzili w swoich badaniach, że u kobiet aktywnych seksualnie objawy zanikowego zapalenia pochwy są mniej nasilone lub nie objawów zanikowego zapalenia pochwy zaliczamy:suchość pochwy (ok. 26 proc.),podrażnienie, świąd i pieczenie pochwy (18 proc.),upławy żółtawe, niezłowonne (leukorrhea) (11 proc.),dyspareunię (10 proc.),krwawienie po stosunku (ok. 3 proc.).W badaniu przedmiotowym można stwierdzić:bladą śluzówkę pochwy,zmniejszoną grubość śluzówki,zmniejszenie elastyczności i napięcia,brak włosów łonowych,sklejanie się i suchość warg sromowych mniejszych,skrócenie pochwy i zwężenie wejścia do niej,zanik marszczek pochwy,zaburzenie statyki,uchyłek odbytnicy (rectocoele),przebarwienia na sromie, rumień sromu,wybroczyny nabłonka pochwy (petocie).Klasyfikacji zmian zanikowych w pochwie dokonuje się na podstawie Indeksu Zdrowotności Pochwy (Vaginal Health Index), opracowanego w 1995 roku przez Glorię Bachmann – patrz tabela. Przy rozpoznaniu stopnia 1, 2 i 3 należy wdrożyć leczenie, w tym terapię preparatami Indeks Zdrowotności Pochwy (Vaginal Health Index)przewiń, aby zobaczyć całą tabelęStopieńElastycznośćSekrecja i charakter wydzieliny pochwowejpHStan śluzówkiStopień nawilżenia pochwy1brakbrak6,1wybroczyny przed badaniem brak zapalenie2złaskąpa, żółtawa5,6 – 6,0krwawienie przy delikatnym badaniubrak, brak cech zapalenia3dostatecznepowierzchniowo skąpa, biaława5,1-5,5krwawienie tylko po zadrapaniuminimalne4dobra mierna, biaława4,7-5,0nie krwawi, śluzówka cienkamierne5doskonałaprawidłowa, kłaczkowanie4,6nie krwawi, śluzówka prawidłowaprawidłoweLeczenie zanikowego zapalenia pochwy: przewaga terapii miejscowej nad systemowąLeczenie zanikowego zapalenia pochwy zależy przede wszystkim od etiologii. W terapii stosuje się estrogeny, środki nawilżające i zaleca modyfikację stylu życia. Stosowane są także leki stylu życia ma na celu wyeliminowanie czynników zmniejszających stężenia estrogenów w surowicy krwi. Zalecane jest stosowanie niedrażniącej bielizny i odpowiednich środków do higieny intymnej. Ważna jest także dieta uboga w przyprawy (paprykę, pieprz), czekoladę, alkohol, a bogata w fitoestrogeny, które mają wpływ na budowę histologiczną nabłonka pochwy. Zaleca się utrzymanie aktywności seksualnej, która zwiększa ukrwienie ścian pochwy i narządów miednicy małej, a tym samym zmniejsza objawy atrofii. Wyeliminowanie tytoniu, który niekorzystnie wpływa na metabolizm estrogenów, także korzystnie wpływa na nabłonek i środowisko nawilżające działają jedynie objawowo, nie mają wpływu na przyczynę zmian zanikowych. Zwiększają nawilżenie pochwy, zmniejszając dolegliwości. Stosuje się lubrykanty (żele dające poślizg) oraz nawilżające żele dopochwowe aplikowane 2-3 razy w tygodniu. Zaleca się preparaty z kwasem hialuronowym, który działa nawilżająco, regeneruje nabłonek pochwy oraz ma właściwości przeciwzapalne. Profilaktycznie stosowane są także preparaty zawierające pałeczki kwasu mlekowego, aby przywrócić fizjologiczną mikroflorę oraz pH rekomendacji Polskiego Towarzystwa Menopauzy i Andropauzy, skuteczną metodą leczenia objawów atrofii urogenitalnej jest estrogenoterapia. Stosuje się głównie miejscową terapię hormonalną (local hormone therapy, LHT), która jest zalecana przez Międzynarodowe Towarzystwo Menopauzy (International Menopause Society, IMS) i Północnoamerykańskie Towarzystwo Menopauzy (North American Menopause Society, NAMS). Terapia ta wpływa na zwiększenie grubości nabłonka pochwy, zmniejszenie pH, zwiększa elastyczność ścian pochwy, przywraca fizjologiczną mikroflorę, zmniejsza częstość nawracających miejscowa ma tę przewagę nad leczeniem systemowym, że przy takim samym efekcie zapewnia mniejsze wchłanianie estrogenów do krążenia. Stosowanie LTH redukuje częstość i nasilenie działań niepożądanych, zwiększając tym samym bezpieczeństwo onkologiczne i sercowo-naczyniowe. Leczenie powinno być kontynuowane do czasu ustąpienia objawów klinicznych. W terapii można stosować estrogeny w postaci kremu, tabletek dopochwowych, pierścienia dopochwowego. U kobiet leczonych z powodu nowotworu niehormonozależnego można kontynuować terapię estrogenami, natomiast w przypadku pacjentek z rozpoznanym nowotworem hormonozależnym leczenie należy skonsultować z lekarzem hialuronowy (HA) wykazuje porównywalną efektywność w łagodzeniu dolegliwości urogenitalnych w stosunku do estrogenoterapii miejscowej, przy czym profil bezpieczeństwa i stopień akceptacji preparatów z HA przez pacjentki był wyższy w porównaniu z dopochwową terapią badania potwierdzają, że podawany dopochwowo siarczan dehydroepiandrosteronu (DHEA) korzystnie wpływa na redukcję objawów atrofii nabłonka pochwy. Substancja zmniejsza pH pochwy, zwiększa liczbę komórek w warstwie powierzchownej nabłonka, a w konsekwencji redukuje objawy kliniczne zgłaszane przez Puls MedycynyPodpis: Ewa Woźniakowska, specjalista ginekolog położnikStany zapalne pochwy i sromuPacjentki zgłaszające się do ginekologa skarżą się najczęściej na uporczywy świąd i pieczenie sromu, jego bolesność, upławy pochwowe oraz powierzchowną dyspareunię. Mogą to być objawy stanu i świąd sromu, będące objawami stanu zapalnego pochwy i sromu, są najczęściej spotykanym problemem medycznym w ambulatoryjnej praktyce ginekologicznej. Najczęstszymi przyczynami tego stanu są: bakteryjne waginozy, zakażenia grzybicze, rzęsistkowica, śluzowo-ropne zapalenie kanału szyjki macicy oraz złuszczające zapalenie pochwy. Wśród przyczyn niezakaźnych powodujących objawy kliniczne zapalenia należy wymienić: zanikowe zapalenie pochwy, miejscowe podrażnienie, fizjologicznie obfite upławy oraz alergiczne zapalenie pochwy i sromu (związane z nadwrażliwością na leki, zapachowe mydła, dezodoranty, detergenty zawarte w proszkach do prania, lateks, wkładki higieniczne, bieliznę z tworzyw sztucznych).Etiologia bakteryjnej waginozy jest nieznana. Przypuszcza się, że schorzenie to mogą wywoływać czynniki immunologiczne lub autoagresja, a czynnikami usposabiającymi są: zaburzenia hormonalne, antybiotykoterapia, napromienianie, stres, młody wiek, antykoncepcyjna wkładka wewnątrzmaciczna, zwyczaje higieniczne (tampony oraz częste irygacje pochwy).PatogenezaBacterial vaginosis (BV) jest zespołem zaburzeń ekosystemu pochwy. Utrata bakterii Lactobacillus wytwarzających nadtlenek wodoru prowadzi do nadmiernego namnażania się mikroorganizmów beztlenowych, takich jak: Gardnerella vaginalis, Mobiluncus species, Prevotella spp., Peptostreptococcus spp., Bacteroides spp. i mykoplazmy. Bakterie beztlenowe wytwarzają enzymy kataboliczne: aminopeptydazy i dekarboksylazy, które powodują rozpad białek do aminokwasów i klinicznePacjentki zgłaszające się do ginekologa skarżą się najczęściej na uporczywy świąd i pieczenie sromu, jego bolesność, upławy pochwowe oraz powierzchowną dyspareunię. W badaniu przedmiotowym stwierdza się obrzęk oraz zaczerwienienie sromu i ścian pochwy, pęknięcia błony śluzowej pochwy, obfite upławy o jednorodnej konsystencji i nieprzyjemnym zapachu. Żaden z powyższych objawów nie jest patognomoniczny dla waginozy pochwy i sromu, dlatego rzetelnego rozpoznania nie można ustalić na podstawie wywiadu i badania fizykalnego bez pomocy testów bakteryjnej waginozy sromu i pochwy najczęściej pozostaje ustalone na podstawie objawów klinicznych czy krótkiej rozmowy z pacjentką, bez wykonania podstawowych testów diagnostycznych. Należy pamiętać, iż identyczne objawy podmiotowe i przedmiotowe mogą być wynikiem działania wielu czynników infekcyjnych, jak również autogenne zakażenie, dotyczące zmiany stosunków jakościowych i ilościowych flory bakteryjnej pochwy, rozpoznaje się stosując kryteria podane przez Amsela i wsp. dotyczące wydzieliny pochwowej:pH wydzieliny pochwowej > 4,5jednorodna konsystencja wydzieliny o kolorze białym lub biało-szarymcuchnący rybi zapach po dodaniu 10% roztworu KOHobecność komórek jeżowych w trzech z czterech podanych kryteriów upoważnia do rozpoznania bakteryjnej najczęściej występujących powikłań bakteryjnej waginozy zalicza się: poród przedwczesny, przedwczesne odpłynięcie płynu owodniowego, zapalenie błon płodowych, zapalenie błony śluzowej macicy, ropień krocza, poronienia nawykowe, zapalenie narządów miednicy małej, nawracające zakażenia, dysplazja szyjki macicy, zapalenie szyjki nie są znane skuteczne metody zapobiegania bacterial vaginosis. Często wykonywane irygacje wypłukują wydzielinę pochwową wraz z zawartymi w niej bakteriami, kwasem mlekowym, nadtlenkiem wodoru, co zaburza ekosystem pochwy. Także stałe używanie tamponów powoduje dodatkowe wchłanianie produktów wydzielanych przez pałeczki kwasu mlekowego, co staje się przyczyną zapalenie pochwySchorzenie wywołane przez rzęsistka pochwowego jest zaliczane do chorób przenoszonych drogą płciową. Częstość występowania rzęsistkowicy w Polsce ocenia się na 1,4-4,5 proc. Rozpoznanie ustala się na podstawie objawów klinicznych oraz oceny rozmazów bezpośrednich wydzieliny pochwowej. Pacjentki skarżą się na obfite upławy, często o zielonym zabarwieniu oraz pieczenie sromu i badaniu przedmiotowym stwierdza się obfitą pienistą wydzielinę, zaczerwienienie ścian pochwy oraz zmiany na szyjce macicy. Wydzielina pochwowa ma pH > 4,5. W rozmazie wydzieliny pochwowej z 0,9% NaCl widoczne są poruszające się rzęsistki oraz granulocyty rzęsistkowego zapalenia pochwy polega na stosowaniu metronidazolu lub tinidazolu. Metronidazol podaje się doustnie w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez 7-10 dni lub 2,0 g jednorazowo. Nie poleca się stosowania leczenia miejscowego ze względu na niską skuteczność. W przypadku braku skuteczności leczenia (u ok. 5 proc. pacjentek) poleca się stosowanie metronidazolu doustnie w jednorazowej dawce dziennej 2,0 g przez 3-5 ciężarnych w I trymestrze ciąży stosuje się miejscowo do pochwy klotrimazol w dawce 100 mg przez 6 dni, w II i III trymestrze ciąży stosuje się metronidazol w dawce 2,0 g zarażeniu rzęsistkiem pochwowym polega na ograniczeniu liczby partnerów seksualnych, stosowaniu prezerwatyw oraz jednoczasowym leczeniu tlenoweOstatnio coraz częściej zwraca się uwagę na nową postać bakteryjnego zapalenia pochwy wywołanego przez bakterie tlenowe (aerobic vaginitis-AV, abnormal vaginitis), charakteryzujące się obecnością we florze pochwy takich bakterii jak: Streptococcus agalactiae, Escherichia coli, Enterococcus faecalis czy Klebsiella pneumoniae. Diagnozę AV można postawić na podstawie wyniku posiewu wydzieliny pochwowej. Leczenie jest zgodne z antybiogramem. Najczęściej stosuje się amoksycylinę, penicylinę oraz cyprofloksacynę.#W leczeniu bacterial vaginosisklindamycynę – miejscowo dopochwowo 2% krem przez 7 dnimetronidazol – doustnie 500 mg 2 x dziennie przez 7 dnimetronidazol – doustnie 2,0 g jednorazowoU ciężarnych w I trymestrze ciąży stosuje się miejscowo klindamycynę, w II i III trymestrze ciąży klindamycynę oraz metronidazol w dawkach podanych 5 najczęściej kupowanych leków na grypę i przeziębienie. Pokazujemy je w kolejności C/BAYER | FERVEX | GRIPEX | IBUPROM | THERAFLUDo którego z nich masz zaufanie? Prosimy, oceń za Twoją opinię. Infekcjom pochwy towarzyszą bardzo nieprzyjemne objawy, takie jak swędzenie, pieczenie czy upławy. Jeżeli na co dzień zachowujemy odpowiednią higienę, jesteśmy w stanie ustrzec się przed tego typu dolegliwościami. Niestety, w ciąży kobiety są znacznie bardziej podatne na ataki bakterii lub grzybów, zwłaszcza w miejscach intymnych. Co powoduje infekcje intymne, jak sobie z nimi radzić i zapobiegać zapaleniu pochwy w ciąży? Zapalenie pochwy – najczęstsza infekcja intymna u kobiet w ciąży Zapalenie pochwy w ciąży jest bardzo powszechnie występującą infekcją intymną, wywoływaną przez takie drobnoustroje jak bakterie, grzyby lub wirusy. Konieczne jest szybkie wdrożenie leczenia, aby stan zapalny nie rozszerzył się na inne narządy, na przykład jajowody, macicę czy jajniki. Przyczyny zapalenia pochwy Najczęściej zapalenie pochwy rozwija się, kiedy z jakiegoś powodu zostanie naruszona naturalna flora bakteryjna pochwy. To ona odpowiada za ochronę narządów rodnych przed atakami drobnoustrojów. Bakterie kwasu mlekowego, które kolonizują się w pochwie, utrzymują kwaśny odczyn pochwy – około 4,5 pH. Kiedy ich ilość maleje lub nie mają możliwości odpowiedniego rozrostu, zmienia się odczyn pochwy i znika naturalna bariera, chroniąca ją przed wirusami i bakteriami. Przyczyną zaburzenia prawidłowego rozwoju bakterii kwasu mlekowego mogą być: przebyte zabiegi ginekologiczne; częsta zamiana partnerów seksualnych; menstruacja; nieodpowiednia higiena intymna; irygacje pochwy; wkładka domaciczna; poronienie. Zapalenie pochwy: bakteryjne czy grzybicze? W zależności do tego, jaki patogen wywołał stan zapalny, wyróżniamy kilka odmian zapalenia pochwy. Są to: Grzybicze zapalenie pochwy – tak zwana kandydoza, wywołana jest przez grzyby. Infekcja grzybicza charakteryzuje się białymi, gęstymi upławami o serowatej konsystencji, chociaż czasami mogą przyjmować postać wręcz przeciwną – rzadką, a nawet wodnistą Bakteryjne zapalenie pochwy – czyli waginoza, jej cechą charakterystyczną są bardzo obfite upławy w kolorze szarobiałym, o nieprzyjemnym rybim zapachu. Zapalenie pochwy wywołane przez chlamydie – tak zwana chlamydioza, wyróżnia się śluzowatymi, ropnymi upławami. Ponadto, podczas tego rodzaju zapalenia, mogą wystąpić krwawienia międzymiesiączkowe, a także po stosunku, kobieta może odczuwać także pieczenie podczas oddawania moczu. Rzęsistkowe zapalenie pochwy – jego cechą charakterystyczną są upławy w kolorze żółtozielonym, mogą być bardzo obfite i pieniste, a ich zapach jest bardzo nieprzyjemny. Atroficzne zapalenie pochwy – inaczej to zanikowe zapalenie pochwy, prowadzące do zmniejszania się grubości nabłonka ścian pochwy, a następnie do jej całkowitego zaniku, najczęściej pojawia się u kobiet z zaburzeniami hormonalnymi oraz po menopauzie. Objawy zapalenia pochwy Większość infekcji intymnych objawia się podobnie – pojawia się świąd, pieczenie, ból podczas stosunku, mogą występować upławy. Do objawów charakterystycznych dla zapalenia pochwy zaliczamy: zaczerwienienie pochwy zaczerwienienie sromu bolesność sromu bolesność pochwy ból podczas stosunku świąd pochwy i sromu pieczenie pochwy i sromu ból przy oddawaniu moczu upławy o nieprzyjemnym zapachu Leczenie zapalenia pochwy Leczenie zapalania pochwy jest zależne od tego, z jakim rodzajem infekcji mamy do czynienia. Przed rozpoczęciem terapii, należy pobrać wymaz z pochwy do badania. Wykaże on, czy mamy do czynienia z bakteriami, wirusami czy może grzybami. Jeżeli badanie wykaże infekcję bakteryjną lub grzybiczą, może okazać się konieczna antybiotykoterapia, lub stosowanie leków przeciwgrzybiczych. Leki mogą mieć formę doustną lub dopochwową. Niekiedy lekarz może zalecić, aby leczeniem objęty został również partner seksualny chorej. Aby podnieść skuteczność terapii, można wspomagać się suplementami, zawierającymi bakterie kwasu mlekowego, które pomogą ponownie zasiedlić środowisko pochwy i zapobiec kolejnym infekcjom. Domowe sposoby leczenia zapalenia pochwy Aby załagodzić objawy infekcji pochwy, możemy spróbować domowych, bezpiecznych sposobów. Oprócz częstego podmywania i stosowania delikatnych środków do higieny intymnej, warto wprowadzić do diety produkty, zawierające żywe kultury bakterii. Kefiry i jogurty, to doskonałe probiotyki, które wesprą odrodzenie flory bakteryjnej pochwy. W trakcie chorób intymnych wywołanych grzybami lub drożdżakami, warto wyeliminować z diety cukier, który jest najlepszą pożywką dla tych drobnoustrojów. Do miejscowego łagodzenia objawów zapalenia, możemy zastosować rożnego rodzaju zioła. Przykładowo, napar z nagietka lekarskiego ma właściwości przeciwzapalne i działa bakteriobójczo. W związku z tym, kąpiel z dodatkiem nagietka, może zadziałać kojąco na podrażnione okolice intymne. Podobne działanie ma również rumianek, który od wieków stosowany jest jako środek odkażający. Co robić, aby zapobiegać infekcjom pochwy Aby ustrzec się przed nieprzyjemnymi dolegliwościami, związanymi z infekcjami intymnymi, należy przestrzegać kilku ważnych zasad: Kierunek podmywania oraz podcierania się – zawsze od przodu do tyłu, dzięki temu unikniemy przenoszenia bakterii z okolic odbytu do pochwy; Bielizna z naturalnych tkanin- kiedy tylko to możliwe, należy nosić bieliznę bawełnianą, która zapewni okolicom intymnym odpowiedni obieg powietrza Delikatne środki do prania bielizny – najlepiej bieliznę prać osobno, w delikatnym detergencie, dzięki temu, unikniemy podrażnienia okolic intymnych, a także ewentualnych reakcji alergicznych Sen bez bielizny – najlepsze do spania dla kobiety są bawełniane koszule, ewentualnie piżamy, należy unikać spania w majtkach, szczególnie ze sztucznych, nieoddychających tkanin, gdyż powodują one namnażanie się bakterii Podmywanie dłonią – wszelkie gąbki oraz myjki są siedliskiem bakterii Unikanie wkładek higienicznych – jeżeli nie jest to niezbędne, lepiej ich unikać, ponieważ pod wpływem ciepła, są idealnym ściekowiskiem, do namnażania się bakterii Odpowiednio dobrany płyn do higieny intymnej – warto wybrać taki ,który będzie miał ph zbliżone do tego, jakie występuje w pochwie Odpowiednia higiena to połowa sukcesu, w zachowaniu zdrowia intymnego. Jeżeli na co dzień będziemy stosować do powyższych zasad, zminimalizujemy ryzyko wystąpienia infekcji intymnych, w tym zapalenia pochwy. Jest to szczególnie ważne w ciąży, kiedy ph pochwy zmienia się i jest ona bardzo podatna na ataki drobnoustrojów. Sprawdź: Co czuje dziecko w trakcie porodu? Jak wygląda poród? fot. Adobe Stock, Ann Patchanan Spis treści: Atrofia pochwy – co to jest Atrofia pochwy – objawy Przyczyny atrofii pochwy Leczenie atrofii pochwy Atrofia pochwy – leki bez recepty Czym grozi nieleczona atrofia pochwy? Atrofia a cytologia Atrofia pochwy – domowe sposoby Atrofia pochwy – co to jest Atrofia pochwy to zanik nabłonka pochwy związany ze zmniejszoną ilością estrogenów u kobiety. Najczęściej rozwija się w wyniku zmian hormonalnych związanych z menopauzą. Szacuje się, że zanik tkanek pochwy dotyczy co drugiej kobiety po menopauzie. Jednak problem może pojawić się u kobiety w każdym wieku. Niestety atrofia pochwy i sromu jest rzadko zgłaszana lekarzowi a kobiety w wielu przypadkach nie decydują się na jakiekolwiek leczenie. Atrofia pochwy – objawy Pierwszym objawem atrofii pochwy jest na ogół brak naturalnego nawilżenia podczas stosunku. Inne objawy odczuwane przez kobietę to: suchość pochwy, podrażnienia, bolesność, pieczenie w obrębie sromu i pochwy, krwawienia w trakcie i po stosunku, upławy: najczęściej żółtawe lub szare i wodniste, częstsze oddawanie moczu, parcie na pęcherz, nietrzymanie moczu. Atrofia pochwy powoduje zmniejszenie elastyczności napięcia ścian pochwy. Ponadto kobieta może też skarżyć się na częstsze stany zapalne narządów płciowych, a także infekcje dróg moczowych. W badaniu ginekologicznym atrofia pochwy objawia się bladą i suchą błoną śluzową sromu i pochwy, a przy stanie zapalnym dodatkowo występuje zaczerwienienie lub wybroczyny (zanikowe zapalenie pochwy). Zmienia się również środowisko dróg rodnych. Prawidłowe pH powinno wynosić od 3,6 do 4,5, lecz gdy rozwija się atrofia, pH może przekraczać 4,6. Oznacza to, że środowisko staje się zasadowe, a nie kwaśne, a co za tym idzie pojawiają się różnorodne dolegliwości. W rezultacie obniża się liczba pożytecznych bakterii, a warunki zaczynają sprzyjać takim patogenom jak paciorkowce grupy B, gronkowce oraz bakterii E. coli. Z tego powodu kobiety z atrofią pochwy częściej mogą doświadczać stanów zapalnych i infekcji miejsc intymnych. Przyczyny atrofii pochwy Główną przyczyną atrofii pochwy jest obniżenie stężenia estrogenu w organizmie, co jest naturalną koleją rzeczy w okresie menopauzy. Tkanki układu płciowego są bardzo wrażliwe na estrogeny, dlatego wahania poziomu hormonów oddziałują na funkcję nabłonka: z wilgotnego i gęstego staje się cieńszy i suchy. W rezultacie komórki pochwy nie złuszczają się tak sprawnie jak wcześniej, co powoduje uwalnianie mniejszej ilości kwasu mlekowego pod wpływem działania bakterii Lactobacillus. Brak tego cyklu naturalnych zdarzeń sprawia, że w pochwie wzrasta pH i tworzą się niekorzystne dla mikroflory warunki. Spadek estrogenów sprzyjający atrofii pochwy może wystąpić również: w czasie karmienia piersią, podczas przyjmowania leków hormonalnych, po radioterapii w obrębie miednicy, po chemioterapii, po hormonalnym leczeniu raka piersi, po usunięciu jajników. Leczenie atrofii pochwy Z symptomami atrofii pochwy należy udać się do lekarza ginekologa. Schorzenie może powodować wiele dolegliwości związanych z życiem intymnym, pogarszać jakość życia i ogólne samopoczucie, dlatego warto skonsultować się ze specjalistą. Leczenie atrofii pochwy i sromu obejmuje: - zabiegi niehormonalne: leki bez recepty nawilżające pochwę (żele, płyny, globulki, które wprowadza się do pochwy co kilka dni) – są bezpieczne i można je stosować przez długi czas, ważna jest przy tym regularność, lubrykanty (polecane są te na bazie wody, bez gliceryny) do stosowania w czasie stosunku, - zbiegi hormonalne: estrogeny podawane dopochwowo (np. w formie kremu, żelu, tabletki dopochwowej, pierścienia dopochwowego) – tego rodzaju leczenie powinno być stosowane, gdy atrofia powoduje dolegliwości a zabiegi niehormonalne nie przynoszą pożądanych efektów. Wybór preparatu estrogenowego w leczeniu zaniku tkanki pochwy zależy od preferencji kobiety i oceny lekarza. W leczeniu atrofii pochwy niekiedy stosuje się ogólne leczenie hormonalne. Oznacza to, że kobieta przyjmuje estrogeny np. w postaci tabletek doustnych lub plastrów. Taka terapia powinna być rozważona szczególnie wtedy, gdy występują inne dokuczliwe symptomy, jak uderzenia gorąca. Leczenie hormonalne jest odradzane kobietom, które miały raka piersi. Atrofia pochwy – leki bez recepty Aby przeciwdziałać zanikowi nabłonka pochwy, nie trzeba od razu stosować leków hormonalnych. W aptekach są dostępne różne leki bez recepty na atrofię pochwy niezawierające estrogenów. Występują w postaci dopochwowych globulek, żelów, kremów czy płynów. Ich zadaniem jest nawilżenie pochwy i przywrócenie jej prawidłowego pH. Takie preparaty zwierają kwas hialuronowy, kwas mlekowy, probiotyk, glikogen (który wspiera rozwój pożytecznych bakterii). Są to przeważnie środki bezpieczne i można je często stosować przez długi czas. Przed użyciem zawsze należy zapoznać się z informacjami zawartymi w ulotce. Czym grozi nieleczona atrofia pochwy? Nieleczona atrofia pochwy może prowadzić do nawracających infekcji układu moczowo-płciowego, a także nasilenia objawów, takich jak bolesność i podrażnienia pochwy. Niepodjęcie środków zaradczych sprawia, że objawy atrofii nie ustępują, a kobiety doświadczają pogorszenia jakości życia i coraz większej frustracji z powodu swoich dolegliwości i ograniczeń. Atrofia pochwy a cytologia Badanie cytologiczne służy do oceny wyglądu komórek błony śluzowej pochwy i szyjki macicy. Chociaż zanik tkanek pochwy rozpoznaje się przede wszystkim na podstawie wywiadu lekarskiego oraz badania ginekologicznego, nieprawidłowe wyniki cytologii mogą wskazywać na atrofię pochwy. Cytologia jest przydatna w celu odróżnienia zmian zanikowych od innych nieprawidłowości, więc lekarz najprawdopodobniej zleci wykonanie badania. O atrofii pochwy ze stanem zapalnym w badaniu cytologicznym świadczą np. liczne granulocyty obojętnochłonne (neutrofile). Możesz otrzymać wynik cytologii z informacją o atrofii oraz stanie zapalnym. Atrofia pochwy – domowe sposoby Domowe sposoby na zmiany zanikowe pochwy i sromu to przede wszystkim odpowiednia higiena i unikanie czynników nasilających objawy. Dlatego: Do higieny intymnej wybieraj delikatne preparaty, najlepiej z niskim (kwaśnym) pH, zawierające np. kwas mlekowy lub probiotyk. Unikaj kosmetyków z perfumami (mogą je mieć także lubrykanty, które zamiast pomóc, będą nasilać suchość i podrażnienia). Unikaj palenia papierosów, ponieważ wpływa ono na obniżenie poziomu estrogenów. Zalecana jest regularna aktywność seksualna, ponieważ powoduje zwiększenie przepływu krwi i uelastycznienie tkanek pochwy. Pij dużo wody, dzięki czemu łatwiej utrzymasz odpowiednie nawilżenie organizmu. Stosuj naturalne nawilżacze np. na bazie aloesu, oleju kokosowego, oleju jojoba, witaminy E czy probiotyku. Źródła: G. Bręborowicz (red.), K. Czajkowski (red.), Położnictwo i ginekologia, PZWL Wydawnictwo Lekarskie 2020, M. B. Mac Bride i inni, Vulvovaginal Atrophy, doi: B. Bleibel, H. Nguyen, Vaginal Atrophy, Czytaj także:Cykl bezowulacyjny – objawy, przyczyny, leczenieBRCA a rak. Kto i kiedy powinien zrobić badanie genetyczne?Mammografia bez tajemnic: jak się przygotować, wskazania, darmowe badanie Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Zapalenie pochwy, jakich zasad higieny przestrzegać i jak je leczyć? Fot. iStockPhoto Opublikowano: 13:36 Zapalenie pochwy to jedna z najczęstszych dolegliwości kobiecych dróg rodnych. U podłoża zapalenia pochwy w zdecydowanej większości przypadków odpowiada infekcja o podłożu bakteryjnym, grzybiczym lub pasożytniczym. Zarówno objawy zapalenia pochwy, jak i sposób leczenia uwarunkowane są rodzajem drobnoustroju, który wywołuje stan zapalny. Zapalenie pochwy ma tendencję do nawrotów i powinno być leczone, gdyż brak odpowiedniej terapii może skutkować rozwojem takich powikłań jak zapalenie narządów miednicy mniejszej, a nawet niepłodność. Czym jest zapalenie pochwy?Zapalenie bakteryjne pochwy – przyczynyZapalenie bakteryjne pochwy – objawyZapalenie bakteryjne pochwy – leczenieZapalenie grzybicze pochwy – przyczynyZapalenie grzybicze pochwy – objawyZapalenie grzybicze pochwy – leczenieRzęsistkowe zapalenie pochwyZanikowe zapalenie pochwy Czym jest zapalenie pochwy? Zapalenie pochwy to stan chorobowy wynikający z zaburzeń w składzie fizjologicznej flory bakteryjnej pochwy. W warunkach prawidłowych pochwę zasiedlają bakterie Lactobacillus, czyli pałeczki kwasu mlekowego. Bakterie te odpowiadają za utrzymanie kwaśnego pH pochwy (około 4,5) oraz hamują namnażanie bakterii i grzybów chorobotwórczych. Zaburzenie składu flory bakteryjnej może być konsekwencją nieprawidłowej higieny, zaburzeń hormonalnych, stosowania antybiotyków czy ciąży. Zapalenie bakteryjne pochwy – przyczyny Zapalenie bakteryjne pochwy (waginoza) to stan nadmiernego namnażania się bakterii, które w warunkach prawidłowych zasiedlają pochwę. Zaczynają one dominować we florze bakteryjnej pochwy wówczas, gdy dochodzi do jednoczesnego ograniczenia ilości pałeczek kwasu mlekowego. Kiedy występuje bakteryjne zapalenie pochwy? Przyczyny to: stosowanie antybiotyków infekcje bakteryjne pęcherza moczowego stosowanie wkładki wewnątrzmacicznej częste stosunki seksualne (zobacz: nawracające infekcje po stosunku) menopauza i towarzysząca jej suchość pochwy (wynikająca z obniżenia poziomu estrogenów). W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 100 ml 79,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z dobrym seksem, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN majtki menstruacyjne Light 90,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN SOS PMS, 30 kaps. 79,00 zł Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 50 ml 59,00 zł Zapalenie bakteryjne pochwy – objawy Jeśli dojdzie do rozwoju bakteryjnego zapalenia pochwy, objawy sprowadzają się przede wszystkim do wystąpienia obfitych upławów barwy szarobiałej, o charakterystycznym rybim zapachu. Ponadto pojawić może się świąd okolic pochwy oraz ból towarzyszący stosunkowi seksualnemu. Nawet u połowy zakażonych bakteryjne zapalenie pochwy może przebiegać bezobjawowo. Zapalenie bakteryjne pochwy – leczenie Leczenie bakteryjnego zapalenia pochwy wymaga zastosowania antybiotyku. Gdy rozwinie się bakteryjne zapalenie pochwy, leki mogą być stosowane zarówno dopochwowo, jak i doustnie. Przed włączeniem antybiotykoterapii wskazane jest wykonanie posiewu z wymazu z pochwy, co pozwala zastosować odpowiedni lek. Dobrze, gdy jest to taki antybiotyk, który nie działa na pałeczki kwasu mlekowego, a zatem nie pogłębia zaburzeń flory bakteryjnej pochwy (np. metronidazol). Zobacz także: Zioła na infekcje intymne Zapalenie grzybicze pochwy – przyczyny Grzybicze zapalenie pochwy to stan zapalny powstały w efekcie namnażania się grzybów bytujących w pochwie. Mowa o drożdżakach Candida. Zapalenie pochwy grzybicze (drożdżakowe) rozwija się w efekcie spadku ilości pałeczek kwasu mlekowego, obniżenia odporności organizmu czy niewłaściwej higieny intymnej. Czynniki sprzyjające rozwojowi grzybicy pochwy to: choroby przewlekłe, np. cukrzyca długotrwała antybiotykoterapia lub glikokortykosteroidoterapia ciąża i menopauza przemęczenie i stres otyłość noszenie zbyt obcisłej bielizny. Przeczytaj więcej Grzybica Pochwy Zapalenie grzybicze pochwy – objawy W przebiegu drożdżakowego zapalenia pochwy objawy obejmują głównie pojawienie się białych, serowatych upławów, a także swędzeniem pochwy. Ponadto może pojawić się ból w trakcie stosunku, a także podczas oddawania moczu. Zapalenie grzybicze pochwy – leczenie W przypadku grzybiczego zapalenia pochwy leczenie sprowadza się do stosowania leków przeciwgrzybiczych. Mogą mieć one postać przeciwgrzybiczego kremu na zapalenie pochwy, a także globulek na zapalenie pochwy. Przewlekła grzybica pochwy wymaga leczenia lekami doustnymi. Rzęsistkowe zapalenie pochwy Rzęsistkowe zapalenie pochwy to schorzenie rozwijające się w efekcie infekcji pierwotniakiem – rzęsistkiem pochwowym. Do zakażenia dochodzi w efekcie kontaktu seksualnego z osobą zakażoną. Infekcja objawia się występowaniem obfitych, pienistych upławów o szarozielonym odcieniu. Często współwystępuje zapalenie cewki moczowej. Rzęsistkowe zapalenie pochwy wymaga stosowania antybiotyków – metronidazolu lub tynidazolu. Zanikowe zapalenie pochwy Zanikowe zapalenie pochwy (atroficzne zapalenie pochwy) to zapalenie występujące u kobiet w rozmaitym wieku, będące konsekwencją zaburzeń hormonalnych. Spadek poziomu estrogenów towarzyszący menopauzie, usunięciu jajników, terapii hormonalnej raka piersi prowadzi do zaniku błony śluzowej pochwy. Pojawia się suchość pochwy, ból podczas stosunku, większa podatność na infekcje intymne. W leczeniu zanikowego zapalenia pochwy największe znaczenie ma stosowanie hormonalnej terapii zastępczej oraz miejscowych preparatów nawilżających. Bibliografia: Kumar N. i in., Bacterial vaginosis: Etiology and modalities of treatment—A brief note; J Pharm Bioallied Sci. 2011 Oct-Dec; 3(4): 496–503. Niemiec T. i in., Stanowisko Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące etiopatogenezy i leczenia nawrotowej postaci drożdżakowego zapalenia pochwy i sromu Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Justyna Mazur Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Menopauza jest czasem w życiu kobiety, kiedy dochodzi do zahamowania cyklu miesiączkowego oraz wygaśnięcia czynności jajników co powoduje zakończenie okresu płodności. Występuje ona naturalnie w wieku od 42 do 58 lat i jest konsekwencją starzenia się układu rozrodczego. Już w latach poprzedzających menopauzę zmienia się równowaga wydzielania hormonów. Ma to duży wpływ na zmiany zachodzące w organizmie kobiety. W okresie menopauzy bardzo dużo, bo około 85% kobiet zgłasza występowanie różnego rodzaju objawów. Niektóre z nich związane są z atrofią pochwy. W jaki sposób można ją rozpoznać i czy można ją wyleczyć?Co to jest atrofia pochwy?Przyczyny atrofii pochwyObjawy atrofii pochwyDiagnostyka atrofii pochwyLeczenie atrofii pochwyCzym grozi nieleczona atrofia pochwy?Co to jest atrofia pochwy?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >Atrofia pochwy to inaczej zanikowe zapalenie pochwy. Jest to objawowy proces zapalny, w którym ściany pochwy są cienkie, blade i suche. Wiąże się to ze zmniejszeniem wydzielania śluzu i spadku elastyczności pochwy. Doniesienia naukowe pokazują, że 15% kobiet doświadcza objawów atrofii pochwy przed menopauzą. Jednak dolegliwość ta występuje znacznie częściej po menopauzie i pojawia się u 40% do 57% kobiet w tym okresie życia. Co ciekawe czynnikiem ryzyka pojawienia się atrofii pochwy jest brak porodów naturalnych, podczas których dochodzi do rozciągnięcia pochwy. Palenie papierosów również przyczynia się do rozwoju tej dolegliwości, ponieważ powoduje skurcz naczyń, co zmniejsza wydzielanie śluzu i zaostrza atrofii pochwyPreparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Atrofia pochwy rozwija się, gdy następuje znaczny spadek poziomu żeńskiego hormonu – estrogenu. Jest on produkowany przez jajniki i odgrywa istotną rolę w utrzymaniu prawidłowej anatomii i fizjologii układu moczowo płciowego. Estrogen odpowiada za utrzymanie prawidłowego przepływu krwi, grubości, elastyczności oraz odpowiedniego nawilżenia nabłonka pochwy. Nabłonek pochwy jest nabłonkiem wielowarstwowym płaskim, który do menopauzy jest gęsty, pofałdowany i pokryty śluzem. Gdy poziom estrogenu spada ulega on rozrzedzeniu. Ponadto dochodzi do zmniejszonego złuszczania się komórek nabłonka co jest szczególnie istotne. Podczas tego procesu komórki obumierają i uwalniają glikogen, który w wyniku działania Lactobacillus (pałeczek kwasu mlekowego stanowiącą prawidłową florę bakteryjną pochwy) zostaje przekształcony do kwasu mlekowego. Proces ten zapewnia występowanie kwaśnego środowiska o pH od 3,5 do 5,0, w którym pałeczki kwasu mlekowego nadal się rozwijają i chronią przed infekcjami pochwy. Jeśli proces ten jest zaburzony to dochodzi do wzrostu pH, następuje obumieranie ochronnych pałeczek kwasu mlekowego i wzrasta ryzyko rozwoju chorobotwórczych bakterii. Może to sprzyjać stanowi zapalnemu i infekcjom pochwy. Dodatkowo spadek poziomu estrogenów powoduje zmniejszenie przepływu krwi w pochwie i zmniejszenie jej nawilżenia. Do stanów, w których występuje niski poziom estrogenu, który jest przyczyną atrofii pochwy możemy zaliczyć:Menopauzę, kiedy normalne zmiany zachodzące w organizmie związane z wiekiem powodują, że jajniki zmniejszają produkcję estrogenu. Co ciekawe może się ona obniżyć aż o 95%.Chirurgiczne usunięcie jajników przed osiągnięciem naturalnej menopauzy, które można wykonać w tym samym czasie co histerektomię (usunięcie macicy).Leczenie lekami stosowanymi w celu obniżenia poziomu estrogenów u kobiet z chorującymi na mięśniaki macicy czy menopauzę, która może wystąpić przed 40 rokiem się karmienie piersią, kiedy to wysoki poziom hormonu prolaktyny hamuje produkcję po terapii onkologicznej, ponieważ środki stosowane w leczeniu np. raka piersi mogą powodować obniżenie poziomu estrogenów i zaostrzać objawy atrofii atrofii pochwyAutomatyczny ciśnieniomierz naramienny, dokładny, wygodny i łatwy w stosowaniu. Klinicznie potwierdzona dokładność się więcej >Zanik pochwy zazwyczaj rozwija się tak wolno, że kobieta może nie zauważyć żadnych objawów nawet do dziesięciu lat po rozpoczęciu menopauzy. Typowe objawy atrofii pochwy obejmują: suchość, podrażnienie, uczucie pieczenia pochwy oraz bolesność odczuwaną podczas stosunku seksualnego. Dodatkowo może wystąpić nagłe uczucie parcia na mocz, jego częste oddawanie i problemy z nietrzymaniem moczu. Objawy kliniczne widoczne podczas badania fizykalnego obejmują bladą i suchą śluzówkę pochwy. Dochodzi również do zniknięcia w niej nierówności. Jeśli występuje stan zapalny mogą być widoczne zaczerwienienia. Podczas badania fizykalnego kobieta odczuwa duży dyskomfort. Co więcej zmiany zachodzące w nabłonku pochwy powodują, że kobieta jest bardziej narażona na infekcje dróg moczowych. Początkowym objawem, który może wzbudzić niepokój kobiety jest często brak nawilżenia podczas stosunku seksualnego. Ścieńczenie nabłonka pochwy powoduje również świąd, bolesność i kłucie w okolicy pochwy, co z kolei może dodatkowo przyczyniać się do dyspareunii, czyli bólu podczas stosunku płciowego. Innym objawem atrofii pochwy jest pojawienie się żółtej lub szarej wodnistej wydzieliny, która jest następstwem wzrostu atrofii pochwyCynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >W diagnostyce atrofii pochwy najważniejsza jest wizyta u ginekologa. Podczas badania lekarz ocenia wygląd śluzówki pochwy, w tym przede wszystkim jej kolor i grubość oraz wydzielinę. Może także wykonać test oceniający pH. Polega on na przyłożeniu specjalnego papierka do ściany pochwy. Jeśli pH wynosi więcej niż 4,6 to jest to jeden z parametrów potwierdzających atrofię. Ponadto badanie ultrasonograficzne (USG) wykonane przezpochwowo może wykazać cienką błonę śluzową macicy, co wskazuje na utratę odpowiedniej stymulacji atrofii pochwyZdrowe serce, prawidłowe widzenie, sprawny mózg i umysł - kompleks 3 olejów: rybiego, lnianego i ogórecznikaDowiedz się więcej >Ponieważ brak naturalnych estrogenów jest główną przyczyną zanikowego zapalenia pochwy, hormonalna terapia zastępcza zawierająca te hormony jest jednym z najskuteczniejszych metod leczenia. Zostaje wtedy odbudowana błona śluzowa i przywrócone prawidłowe pH pochwy. Terapia estrogenami może złagodzić istniejące objawy. Przeciwwskazania do stosowania tych leków obejmują raka piersi z dodatnim receptorem estrogenowym, inne nowotwory estrogenozależne (podtypy raka piersi i macicy), zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, choroby wątroby, niezdiagnozowane krwawienie z pochwy, przerost endometrium, choroby serca, ciąża czy silne migreny. Co więcej terapia estrogenowa ma również niekorzystne skutki. Może wystąpić tkliwość piersi, krwawienie z pochwy i wzrost ryzyka nowotworu estrogenozależnego. Estrogeny w leczeniu atrofii pochwy zwykle podaje się dopochwowo. W porównaniu z preparatami doustnymi lub przezskórnymi, stosowanie miejscowych środków wiąże się z niższą dawką leku, a przez to z mniejszym ryzykiem powstania działań przypadku przeciwwskazań do terapii estrogenowej kobieta może stosować preparaty nawilżające śluzówkę pochwy. Ich skład stanowi baza utworzona z wody, silikonu lub oleju. Dodatkowo preparaty te mogą zawierać substancje pomocnicze utrzymujące wilgoć, emolienty oraz konserwanty. Niektóre z nich mają w składzie kwas hialuronowy, który oprócz nawilżania, działa korzystnie poprzez wspomaganie procesu odbudowy nabłonka. Środki nawilżające śluzówkę pochwy dostępne są w aptece bez recepty. Mogą być one wprowadzane za pomocą aplikatora i utrzymywać działanie nawet do trzech dni. Preparaty nawilżające pomagają przywrócić prawidłowe pH pochwy. Jednak należy pamiętać, że łagodzą one jedynie objawy, a nie powodują bezpośrednio odbudowy błony wiesz że: po porodzie atrofia pochwy jest stanem fizjologicznym? Kobiety odczuwają znaczne zmniejszenie nawilżenia pochwy z powodu przejściowego obniżenia poziomu zwrócić uwagę na to, że istnieją czynniki, które mogą nasilać objawy atrofii pochwy np. nieodpowiednia pielęgnacja, stosowanie środków do higieny intymnej zawierających talk czy długotrwałe używanie wkładek higienicznych, które zaburzają dostęp powietrza. Okolice intymne powinno się myć głównie wodą z odrobiną mydła z pH około 5 pamiętając o jego kierunku – od góry do dołu (w kierunku odbytu) oraz aby nie wprowadzać środków myjących do pochwy. Dodatkowo powinno się nosić przewiewną bawełnianą bieliznę i unikać obcisłej grozi nieleczona atrofia pochwy?Kobiety zdecydowanie częściej zgłaszają się do lekarza gdy pojawiają się niepokojące upławy czy bolesne parcie na mocz, ale rzadziej zgłaszają swędzenie i suchość pochwy, ponieważ uważają, że objawy te nie są wystarczająco ważne. Jednak należy zdawać sobie sprawę, że nieleczone zanikowe zapalenie pochwy może się nasilić i prowadzić do dużego rozcieńczenia błony śluzowej co przyczynia się do otarć, a nawet pęknięć nabłonka i krwawień. Dodatkowo zmiana pH pochwy powoduje, że z łatwością rozwijają się w niej bakterie chorobotwórcze, które mogą być przyczyną częstych zakażeń dróg moczowych ze względu na bliskie jej sąsiedztwo z cewką Typowe objawy atrofii pochwy obejmują: suchość, podrażnienie, uczucie pieczenia pochwy oraz bolesność odczuwaną podczas stosunku seksualnego. Dodatkowo może wystąpić nagłe uczucie parcia na mocz, jego częste oddawanie i problemy z nietrzymaniem pochwy jest bardzo uciążliwą i bolesną dolegliwością. Jednak kobiety zwykle uważają, że jest ona częścią procesu starzenia. Powoduje to, że nie zgłaszają się do lekarza ginekologa i nie mówią o swoim problemie. Szacuje się, że nawet 25% kobiet przez to nie otrzymuje odpowiedniej opieki medycznej. Należy pamiętać, że atrofię pochwy można leczyć i w razie pojawienia się niepokojących objawów należy zgłosić się do lekarza.

domowe sposoby na zanikowe zapalenie pochwy